quàn shàn jiè è
见“劝善惩恶”。
晋·袁宏《后汉纪·贾逵传》:“强干弱枝,劝善戒恶。”
劝善戒恶作谓语、定语;指惩罚坏人,勉励好人。
exhort somebody to be good and guard him against evil